wciąż żyje nadzieja

chociaż
niezbadane są drogi
przy których tylko psy
rozszarpują zabite

życie

bez iskry w oczach
zamarzły już wszystkie łzy
strach ugrzązł w gardle

krzykiem

na wąskim paśmie nadziei
w każdym kolejnym kroku
który uda się przeżyć

pod świstem gradów

w koleinach ku wolności
bo jeszcze nie zginęła
w bijących sercach
wciąż oddycha

Bogusława Matusiak

Bog@ma