chociaż niezbadane są drogi przy których tylko psy rozszarpują zabite życie bez iskry w oczach zamarzły już wszystkie łzy strach ugrzązł w gardle krzykiem na wąskim paśmie nadziei w każdym kolejnym kroku który uda się przeżyć pod świstem gradów w koleinach ku wolności bo jeszcze nie zginęła w bijących sercach wciąż oddycha
Bogusława Matusiak
Bog@ma
