ponad wątpliwość

są jeszcze we mnie drogi
milczą jeszcze 
gdy zatrzymuję się
przy kolejnym kamieniu

zliczam wszystkie odczucia 
te nazwane i te bez imienia
odleciały jak ptaki nad ranem
w stronę słońca

siatka lini na dłoniach
powiększona o kolejne zarysy
nakreślonych wątpliwości
tworząc sens istoty bycia
na rujnowanej planecie

nie mów  że jesteś ponad 
nawet ścieżka dobrze ci znana

kaleczy stopy

Fotografia z Pixabay