balast

po kolejnym zaćmieniu
nie pozwoliłam na nowo 
narodzić się słońcu

krew o ujemnej czerwieni
dalej przenosi życiodajne
i codzienne obumierania

kości przyzwyczaiły się
do niekończących się schodów

kiedyś marzyłam o lataniu
teraz zsuwam z powiek noc
czuję jej przytlaczający ciężar 



cykl "Absynty"